Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Pete's Choice 9/11/2011







For this is the 666th post of this blog of devil...

I hope this time I got it right...

18 σχόλια:

  1. Παρε τα συγκλονιστικα σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βρε τον σατανά, φαγώθηκε... :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Από όσα έχω διαβάσει μάλλον οι Stones δεν θα ήθελαν να θυμούνται εκείνη την εμφάνιση. Το τραγούδι αυτό πρέπει να ακούγεται στην Αντίπαρο, παρέα με τον Θανάση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και φαγώθηκε και λλλλλύσαξε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @SOTD: Ναι, 2 φορές κάθε βράδι... Τι ήταν αυτό; Overdose δε γίνεται άλλο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εννοώ για το δεύτερο μέρος του σχολίου... Δεν το έπιασα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Pete: αντί να ρωτάς, πάμε Αντίπαρο το καλοκαίρι κ θα καταλάβεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αντίπαρος = Doors (το bar... αγαπημένο του Ηλία που πληρώνει στο τέλος όσα έχει πιει) = Θανάσης (ο dj και ιδιοκτήτης) = Sympathy For The Devil (7 φορές), Hurricane (8 φορές) & Doors (τα πάντα) το πρόγραμμα της βραδιάς!!! Αν δεν έχεις δει όλο το πακέτο δεν έχεις δει τίποτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΚΑΘΕ βράδυ!! Κάποια τραγούδια δε μπορώ να τα ξανακούσω... Εντούτοις, γαμάτο bar!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αντιπαρος ε?!! εχω καποιες θολες αναμνησεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Δημοσσ: πάλι καλά... περίμενα ότι θα ήταν ανύπαρκτες! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 8 συγκλονιστίκαν με τους Stones. Μάλιστα... Να υποθέσω πως είναι εξηντάρηδες και το ζήσαν τότε μαζί με τον Lennon :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η υπόθεσή σου καταλήγει σε άτοπο μιας και θα έπρεπε κάποιος να έχει ζήσει στη Νέα Υόρκη το '40 για να συγκλονιστεί από το Godfather.... Και νά ΄ναι και καμιά κατοστή χρονών....

    Πόσο σου τη σπάω τώρα, πές μου... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και βέβαια δεν μου την σπας. Ευχαριστώ για την απάντηση εννοείται. Θεωρώ όμως το επιχείρημα σου άσχετο και είναι μεγάλη κουβέντα... Σε συντομία άλλη φάση το (κάποιο) cinema και π.χ. η λογοτεχνία και άλλη φάση ένα rock'n'roll κομμάτι (το οποίο δεν μπορεί να αγγίξει με τον ίδιο τρόπο διαχρονικά από την φύση του ως μορφή τέχνης). Π.χ. άλλο η metallica στα early eightees όπου και ακούγονταν ακραία heavy και άλλο -ω, ναι, τα ίδια εκείνα κομμάτια τους- τώρα, που απολαμβάνονται με... ρομαντική διάθεση ενώ βέβαια παράλληλα ακούγονται σχεδόν pop στο σημερινό μουσικό -και όχι μόνο- πλαίσιο. Άτοπη η παρομοίωση μεγάλε ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πάντως, προσωπικά πιστεύω ότι η μουσική δεν είναι σαν αυτοκίνητο, κινητό ή κομπιούτερ να εντυπωσιαζόμαστε από το τελευταίο μοντέλο. Ένα καλό τραγούδι είναι ένα καλό τραγούδι όσα χρόνια ή αιώνες να περάσουν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κατερίνα μου, είσαι αλλού... καμία σχέση με αυτό που ισχυρίζομαι αυτό που γράφεις :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή