Δεν έχω εντρυφήσει στα Αυστραλέζικα τόσο όσο εσύ, ο Σταμ και η Penny αλλά ακούγοντας όλον αυτόν τον καταιγισμό στο blog, πιστεύω τελικά ότι έχουν έναν ιδιαίτερο δικό τους ήχο οι φίλοι μας οι Αυστραλοί... Για πες κι εσύ που ξέρεις...τι λες?
Πόσο μου άρεσαν οι Died Pretty!!Θυμάμαι την απογοήτευση στη συναυλία τους (1988 στο ΡΟΔΟΝ)Ο τραγουδιστής έχανε(τρελλό φάλτσο)και ο φίλος μου ο Βασίλης κοιμήθηκε καθιστός στο πεζουλάκι παρά τη βαβούρα.Τον θυμάμαι ακόμα μία να γέρνει, μία να ξυπνάει:-)))Συγκινήθηκα πάντως τώρα...
Δεν έχω εντρυφήσει στα Αυστραλέζικα τόσο όσο εσύ, ο Σταμ και η Penny αλλά ακούγοντας όλον αυτόν τον καταιγισμό στο blog, πιστεύω τελικά ότι έχουν έναν ιδιαίτερο δικό τους ήχο οι φίλοι μας οι Αυστραλοί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πες κι εσύ που ξέρεις...τι λες?
Κάτι γίνεται με το συνδυασμό ωκεανού και ερήμου. Ο ήχος διαφέρει βέβαια και από πολιτεία σε πολιτεία και σημαντικό ρόλο παίζει και το κλίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μου άρεσαν οι Died Pretty!!Θυμάμαι την απογοήτευση στη συναυλία τους (1988 στο ΡΟΔΟΝ)Ο τραγουδιστής έχανε(τρελλό φάλτσο)και ο φίλος μου ο Βασίλης κοιμήθηκε καθιστός στο πεζουλάκι παρά τη βαβούρα.Τον θυμάμαι ακόμα μία να γέρνει, μία να ξυπνάει:-)))Συγκινήθηκα πάντως τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή