Ναι, LNE. 1984 "Body and Soul". Το είχα λιώσει κι εγώ. Αν και δεν "γνωριζόμαστε", όταν πόσταρα το συγκεκριμένο κομμάτι περίμενα από τις δύο "Ελένες" του blog (εσένα και τη Lenia) να το εκτιμήσουν. Και δεν έπεσα έξω. Ένα συναρπαστικό τραγούδι που όπως ήταν αναμενόμενο (από εμένα) θα ξένιζε λίγο το υπόλοιπο blog. Δυστυχώς, νομίζω, τα "αδιάφορα" έχουν να κάνουν με συγκεκριμένα κολλήματα. Και η μουσική, για μένα, είναι ταυτόσημη με την ελευθερία και όχι με συγκεκριμένα είδη και ήχους...
Πράγματι θεωρώ, ακόμα, συναρπαστικό αυτό το κομμάτι. Όσο για τα υπόλοιπα που λες όμως, περί ορέξεως ουδείς λόγος. Νομίζω ότι πρόκειται για γούστα, διαφορετικά ή παρόμοια, όχι για κολλήματα.
1984, ναι?Το είχα λιώσει το άλμπουμ.Μόλις είχα αναλάβει το μαγαζί...Αίσθηση ελευθερίας με Joe Jackson + Style Council Cafe bleu!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, LNE. 1984 "Body and Soul". Το είχα λιώσει κι εγώ. Αν και δεν "γνωριζόμαστε", όταν πόσταρα το συγκεκριμένο κομμάτι περίμενα από τις δύο "Ελένες" του blog (εσένα και τη Lenia) να το εκτιμήσουν. Και δεν έπεσα έξω. Ένα συναρπαστικό τραγούδι που όπως ήταν αναμενόμενο (από εμένα) θα ξένιζε λίγο το υπόλοιπο blog. Δυστυχώς, νομίζω, τα "αδιάφορα" έχουν να κάνουν με συγκεκριμένα κολλήματα. Και η μουσική, για μένα, είναι ταυτόσημη με την ελευθερία και όχι με συγκεκριμένα είδη και ήχους...
ΔιαγραφήΠράγματι θεωρώ, ακόμα, συναρπαστικό αυτό το κομμάτι. Όσο για τα υπόλοιπα που λες όμως, περί ορέξεως ουδείς λόγος. Νομίζω ότι πρόκειται για γούστα, διαφορετικά ή παρόμοια, όχι για κολλήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο. Τσαντίστηκα με το "αδιάφορο", με συνέπεια να γράψω πράγματα από θυμό και όχι αντιπροσωπευτικά της λογικής μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή